1- مواد هیدروکربنات چون در تأمین گلوکز و بخصوص ATP (آدنوزین تری فسفات) مورد نیاز عضلات نقش بسیار مهمی دارند؛ در ورزشهایی مانند: سبکهای کاراته کنترلی W.K.F (شوتوکان، شیتوریو، گوجوریو و وادوریو) در تقدم هستند. مواد غذایی مانند: ماکارونی، سیب زمینی، نان، برنج و ... دیر سوز هستند؛ در کبد ذخیره شده و منبع مهمی برای تولید ATP در مسابقات بحساب می آیند. مواد هیدروکربنات زود سوز مانند: شیرینیها، خرما، شکلات، عسل، مربا و .... میباشند.
2- در ورزشهای سرعتی مانند سبکهای کاراته کنترلی W.K.F، چربیها (کره، روغن و ...) در درجه دوم اهمیت هستند.
3- پروتئینها مانند: انواع گوشت سفید و قرمز، تخم مرغ و ... در درجه سوم قرار دارند.
4- ویتامینها (موجود در موادی مانند: سبزیجات و میوه ها) در سوخت و ساز بدن (متابولیسم) تأثیر دارند و برعکس عقیده رایج باعث افزایش قدرت عضلانی نمیشوند.
5- مصرف آب و مواد معدنی مانند: سدیم (نمک بمیزان کم)، پتاسیم (موز) و ... برای بدن ضروریست.
6- مصرف یک لیوان شیرقهوه، از حدود ده روز مانده به مسابقات (بویژه در روز مسابقه و نیز روز ماقبل آن) بخاطر وجود کافئین، در ایجاد تمرکز و استقامت بیشتر اثر دارد. میزان کافئین در قهوه بیشتر از کاکائو و چای است.
7- در روز مسابقه مصرف تخم مرغ و گوشت و کلاً مواد پروتئینی، به دلیل دیر هضم بودن منطقی و صحیح نیست.
8- بهتر است فاصله بین مصرف آخرین وعده غذایی و مسابقات حدود 4 ساعت باشد.
9- در روز مسابقات کاراته و سه روز قبل از آن، مصرف مواد غذایی پر هیدروکربنات مانند: ماکارونی، نان، برنج، شکلات، خرما، عسل و ... تأثیرگذار است.
10- از سه روز به مسابقات مانده، شدت تمرینات باید کم شود و بهتر است که حرکات بدنسازی مانند: شنا، شکم و ... یا قطع شود و یا شدت آن به حداقل برسد. (بویژه تمرینات با وزنه در مورد جوانان و بزرگسالان انجام نشود.)
11- در شش، پنج و چهار روز مانده به مسابقات، شدت تمرینات مربوط به مسابقه به حداکثر رسیده و مصرف مواد هیدروکربنات به حداقل برسد.
12- از حدود یکساعت مانده به مسابقات زیاد آب و مایعات (بطوریکه معده مملو از مایعات شود.) مصرف نگردد؛ تا کارآیی بدن کم نشود.
13- مصرف کم آب که مقدار بسیار جزیی نمک و کمی آبلیمو به آن اضافه شده؛ در حین مسابقه اشکالی ندارد.
نظرات شما عزیزان: